Daar zijn we weer...
Gister de punctie gehad..
In het ziekenhuis ging alles goed tot we de behandelkamer ingingen... toen moest ik heel erg huilen.
Gesprek met de arts gehad, baby's gekeken... en toen kwam de 2e arts erbij.
De ene arts prikt en de ander zorgt voor de echo beelden.
Toen kwam de assistente met de prikken aan... en ik had echt een breakdown.
Compleet hysterisch werd ik en ik wilde weg, ik wilde niet meer.
Wat een super lieve artsen zeg, veel beter dan die eikel in het IJsselland, Ik kreeg alle tijd, ze bespraken alles nogmaals met ons, echt fantastisch.
De punctie zelf voel je niet zo, alleen het stukje dat ze door de baarmoederwand gaan is even 3 seconde pijnlijk, maar een piercing plaatsen voel je meer.
De eerste punctie duurde iets langer omdat de baby begon te bewegen en ze dan geen vocht kunnen opzuigen, de 2e was zo gebeurd..
En toen naar huis, rusten... in bed of op de bank. Traplopen zoveel mogelijk vermijden.
Alles voelt nu goed, vannacht prima geslapen en nu nog een paar dagen rust.
Rust houden is nog moeilijk want ik ben niet iemand die kan stilzitten, maar we houden het vol.
3 maart krijgen we de uitslag en 20 weken echo. Het weekend ervoor zullen de zenuwen wel weer tevoorschijn komen, maar voor nu voel ik me echt geweldig.
reacties (0)